Als ik dit schrijf is het 30 april 2021, bijna 2 jaar verder en ik heb het nog steeds moeilijk en mis haar nog elke dag. De nachten zijn het zwaarst. Haar niet meer naast me voelen. Om één ding ben ik wel blij, dat Nel de Corona-pandemie niet heeft hoeven meemaken.
Zoals ik al zei: er wordt goed voor me gezorgd; ik mag niet klagen, maar die pijn, die blijft.